Naging mahirap man tapusin ang iba’t ibang proyeto na hinahawakan ko, na kuha ko pa rin bisitahin ang isa sa mga daycare na dati kong na puntahan. Sinalubong ako ng mga batang puno ng tawanan at mga masasaya nilang mukha. Pagod man ako sa buong araw na pag lalakad, nakuha pa rin nila akong pangitiin habang nakipagkwentuhan ako sa kanila.
Nang naka usap ko ang kanilang guro, parehas pa rin yung kanyang na-I kwento nung huli kaming nag usap. Umasa man ako na matulngan sila ng gobyerno, ngulit wala pa ring pag babago. Hindi ko man alam kung ano ang nangyari sa mga pangako, pero umaasa pa rin ako sa mg pwedeng mangyari, lalo’t na sa bagong pamunuan na puno ng pangako.
Nang huli kaming mag usap, panatag aking loob a ma bigyan sila ng tulong, lalo’t na sa mga pagkain mg mga batang nag aaral, o kahit konting allowance lang man. Ayon sa kanilang guro, wala pa rin daw balita tunkol sa pag bigya sustento para sa mga pagkain ng mga bata kaya’t tuluoy pa rin ang kamiling kawang gawa sa pag laan ng kanilang mga sweldo para sa pagkain o gatas ng kanilang mga estudyante.
Nang pauwi na ako, niyaya ako ni Charlene na dumalo sa kanyang kaarawan nang dahil nag laan ang kanyang ina ng maliit na salo salo para sa kanya at sa kanyang mga kaklase. Nakausap ko ang kanyang ina, si Anabelle, at ditto ko nalaman na siya ay isang single mother.
Si Charlene ay nag iisang anak nang sahil sa kanya ay nabuntis lamang siya nung nag tatrabaho sa isang bar bilang GRO. 19-years-old pa lamang cya nung nag tatrabaho cya sa bar. Hindi niya na nakilala ang ama ni Charlene. Mahirap man ang buhay, pinili pa riin niyang buhayin ang kanyang anak ng mag isa.
Sa ngayon, na tatrabaho siya bilang sales lady sa isang mall sa Bacolod. Hindi man kalahihan ang sweldo, pero pinapagmalaki nito na desenteng trabaho ang pagiging sales lady. Hirap man sa buhay upang ma bigyan ng magandang kinabukasan ang anak, hindi sumuko si Anabelle, at higit pa sa lahat, na kua niya pang mabigyan ng magarbong kaarawan si Charlene.
Isa lamang Si Anabelle sa milyon milyong single mothers na nag papakahirap ibang ma tustosan ang pangagailangan ng kanyang anak. Hindi man madali ang buhay para sa kanya, pero nakuha pa rin nila bilang mag-ina na maging masaya at makontento sa kung ano man ang meron sila.
Ang tulong ng gobyerno ay masyadong minimal, at hindi ito sapat na tustusan ang mga pangangailangan ng mga batang nabubuhay sa kahirapan. Noong 2016, may naka sanla nang budget para sa mga estydyante, upang labanan ang malnutrisyon sa banda.
Inaporbahan na ng senado na taasan ang halaga sa isang bilyon, kung saan I laan lamang itp sa pagkain ng mga bata. Ipinaubaya ito sa Department of Social Welfare and Development. Ang halaga ay tinaasan sa 4.427 billiyon sa 2017. Ang budget na ito ay makakapakain sa 1.74 milyon na bata sa loob ng 120 na araw.
Ilang beses nang pinangakuan ng gobyerno ang mga LGU na nais nilang ma tustosan ang pangangailangan ng mga batang mag aaral tila na uuwi pa din ito sa pagkabigo. Hanggang sa araw na ito, karamihan sa mga single parents ay nag papakahirap sa 2-3 ka trabaho o napipiliang mag hanap buhay sa ibang bansa.
Hinahangaan ng karamihan ang pagka tapang at pagka matatag ng mga ulirang ina. Iba man ang pananaw ng karamihan sa kanila, pero sila ay nag sisilbing inspirasyon sa bawat Pilipinong nag papakahirap ubang ma tulungan ang kani-kanilang pamilya.
Ngayong Oktubre gagawan na ng PhilippineOne ng paraan ang mga daycare center, kung saan dahan-dahanng I-ahon at tubsan ang pangagailangan ng mga batang mag aaral sa isang daycare sa Bacolod City.
Hinihikayat naming ang aming mga mambabasa na tumulong at ipagkalat ang aming pakay. Hindi man pinansyal, pero ang magbahagi ng aming missyon na ma ibsan ang malnutirsyon sa Pilippinas. Nais man naming ma bigyan ng pangkabuhayan ang bawat Pilipino upang hindi na lamang umasa sa gobyerno upang maka kain.
Bilang Pilipino, walang pag-babagong mangyayarai kung tayo mismo ay hindi makuhang mag tulongan. Sa hirap ng kapanahunan ngayon, maslalong kailangan I-sulong ang bayanihan upang ma-iayos ang bansa at ma ibsan ang gutom. Bilang magbabasang Pilipino, ano ang pwede mong gawin upang maka tulong sa iyong mga kababaya
