Ang kuwento ni Josephine Fiesta ay patunay sa kahanga-hangang tapang at kababaang-loob ng mga inang Filipina na nagtatrabaho sa ibang bansa, lalo na sa panahon ng krisis. Si Josephine, isang nurse sa Saudi Arabia, ay natagpuan ang sarili sa gitna ng kaguluhan nang maganap ang Iraqi invasion ng Kuwait noong 1990. (Sinasadyang wala kaming larawan ni Ms. Fiesta)
Nakapiit sa isang lugar ng digmaan kasama ang iba pang mga Filipino nurse, hinarap ni Josephine ang malaking panganib at kawalang-katiyakan. Sa kabila ng mapanganib na mga kalagayan, hindi siya nag-atubiling tupdin ang kanyang tungkulin bilang isang nurse, nagbibigay ng alaga at kaginhawaan sa mga sugatan sa gitna ng kaguluhan ng digmaan. Kasama ng kanyang mga kapwa Filipino nurse, ipinamalas ni Josephine ang kahanga-hangang tapang at pagtitiis, na isinantabi ang sariling kaligtasan upang alagaan ang mga nangangailangan.
Isang partikular na mapanlikhaing sandali sa kuwento ni Josephine ay nang gamitin niya ang kanyang kumot upang gumawa ng improvisadong bandila, isang desperadong ngunit matalinong pagsisikap upang magparamdam ng tulong sa gitna ng gulo ng digmaan. Ang hakbang na ito ng pagiging mapanuri at determinado ay nagpapakita ng di-matitinag na pangako ni Josephine sa pagliligtas ng buhay, kahit na sa harap ng mga pagsubok.
Sa mga linggo ng pagtitiis at panganib, sina Josephine at kanyang mga kasamahan ay nagtiis sa kawalan ng katiyakan at panganib ng pagkakapiit sa isang lugar na winasak ng digmaan. Sa kabila ng mga hamon, nanatiling matatag sila sa kanilang misyon na magbigay ng tulong at suporta sa mga nangangailangan.
Sa wakas, pagkatapos ng mga linggo ng pamumuhay sa panganib, si Josephine at iba pang mga manggagawa Filipino ay nailikas sa kaligtasan. Ang kanilang pagliligtas ay nagpapahiwatig ng wakas ng isang nakababahalang karanasan, ngunit patuloy pa rin ang kuwento ni Josephine bilang isang makapangyarihang paalala sa tapang at sakripisyo ng mga inang Filipina na lumalampas sa kanilang tungkulin para sa kanilang pamilya, kahit na hiwalay sila sa malalayong distansya at hinaharap ang di-maiisip na mga hamon. Ang kanyang tapang at kababaang-loob ay naglilingkod bilang inspirasyon sa lahat, na sumasagisag ng diwa ng pagtitiis at pag-ibig sa kabila ng mga pagsubok.
