Ang kuwento ng pag-ibig nina Admira Ismić at Boško Brkić, madalas tinatawag na “Romeo at Juliet ng Sarajevo,” ay isang mapanlikhang kuwento na naganap noong Panahon ng Digmaang Bosniyano noong mga unang dekada ng 1990.
Ang Digmaang Bosniyano ay isang komplikadong tunggalian na kasama ang maraming mga grupo. Ang mga pangunahing partido na sangkot sa Digmaang Bosniyano ay:
Mga Bosniak (Bosniyano Muslim): Kinakatawan ang Republika ng Bosnia at Herzegovina, na layuning panatilihin ang Bosnia at Herzegovina bilang isang independiyenteng multi-etnikong estado.
Mga Bosniyano Serb: Sinusuportahan ng gobyerno ng Federal Republic of Yugoslavia (na pinalitan ang pangalang Serbia at Montenegro), layuning lumikha ng sariling estado sa loob ng Bosnia, na tinawag nilang Republika Srpska.
Mga Bosniyano Croat: Sinusuportahan ng Croatia, kanilang layuning itaguyod ang kanilang entidad, kilala bilang Herzeg-Bosnia, sa loob ng Bosnia at Herzegovina.
Ang tunggalian ay pangunahing nagaganap sa tatlong pangunahing grupo ng mga etniko, na nagresulta sa isang malupit na digmaang sibil. Naging mas komplikado pa ito dahil sa pagkaka-impluwensya ng mga kalapit na bansa tulad ng Serbia at Croatia, na sumusuporta sa mga Bosniyano Serb at Bosniyano Croat, ayon sa pagkakabanggit.
Kasaysayan:
Ang Sarajevo, na kabisera ng Bosnia at Herzegovina, ay nahati dahil sa etniko at relihiyosong tunggalian noong Digmaang Bosniyano. Ang lungsod ay napapalibutan ng mga kapani-paniwala at mga atake ng artilyeriya. Sa gitna ng kaguluhan at pagkasira, isang kahanga-hangang kuwento ng pag-ibig ang sumibol.
Admira Ismić:
Si Admira Ismić ay isang batang Babae na Bosniyano Muslim, at kasama ang kanyang pamilya, nanirahan sa Sarajevo. Kahit sa mapanganib na kalagayan, nanatili si Admira sa lungsod kasama ang kanyang magulang at mga kapatid, hindi nagmamalayang iwanan ang kanyang bayang sinilangan.
Boško Brkić:
Si Boško Brkić ay isang Bosniyano Serb, at kasama niya rin nanirahan sa Sarajevo. Ang sitwasyon ni Boško ay mas magulo; may koneksyon ang kanyang pamilya sa Yugoslav People’s Army, at sa una’y itinalaga siyang maglingkod sa mga puwersang nagbabalak sumugod. Gayunpaman, sa ulat, laban siya sa digmaan at sa karahasan nito.
Ang Kuwento ng Pag-ibig:
Ang mga landas nina Admira at Boško ay nagtagpo sa kalagitnaan ng kaguluhan ng pagkubkob. Sa kabila ng mga etniko at relihiyosong pagkakaiba na nagpapabangon ng digmaan, naging makatao ang kanilang pag-ibig. Sila’y lubos na nagmahalan, natagpuan ang kaligtasan at pag-asa sa kanilang relasyon sa kabila ng mga pang-aabuso ng digmaan.
Madalas silang magtagpo sa Tulay ng Vrbanja, isang lugar na naging tanyag sa trahedya dahil sa mga sniper. Pero para kay Admira at Boško, ito’y naging simbolo ng kanilang pag-ibig. Handa silang isugal ang kanilang buhay para lamang magsama, laban sa mga panganib na nag-aabang sa kanila.
Ang Malupit na Wakas:
Dahil sa pagkakilala ng kanilang kuwento ng pag-ibig, ito’y naging simbolo ng pag-asa at katatagan sa harap ng mga pagsubok. Gayunpaman, ang kanilang kuwento ay nakatakda para sa isang nakababasag-pusong wakas.
Noong Mayo 19, 1993, habang sinusubukan nina Admira at Boško na tawirin ang Tulay ng Vrbanja para magkita, sila’y nadamay sa palitan ng putok mula sa magkabilang puwersa. Sa malupit na kapalaran, silang dalawa ay pinaslang ng mga sniper sa tulay.
Naglakad ang kanilang mga bangkay ng magkatabi sa loob ng ilang araw dahil sa patuloy na digmaan, at wala nang nagtatangkang kunin ang mga ito. Ang kanilang kuwento ng pag-ibig, na minsang nagbigay ng pag-asa, nagtapos sa pinaka-malupit at malalim na paraan, na nagpapakita ng kawalan ng kahulugan ng digmaan at ng kakayahan ng pag-ibig na pag-isahin ang mga tao sa kabila ng kanilang pinanggalingan.
Pamana:
Naging simbolo ng mga kuwento nina Admira at Boško ang makataong trahedya ng Digmaang Bosniyano. Ipinakita nito ang malupit na epekto ng digmaan sa mga karaniwang sibilyan at ang mga hakbang na kayang gawin ng pag-ibig sa mga pinakamahirap na kalagayan. Ngayon, sila’y turingang “Romeo at Juliet ng Sarajevo,” isang patunay sa lakas ng pag-ibig sa harap ng mga pagsubok at ng pagkamuhi. Ang kanilang kuwento ay nagsilbing paalala sa kahalagahan ng kapayapaan at pagkakasunduan sa isang rehiyon na sugatang malalim ng digmaan.
